قصیده لطمیه لجسّام{ نار گلبی اموجرا} حاتم خلیل العبادی
گوم انهض بعد عینی نار گلبی اموجرا
آنه امک یاولیدی اشلون تقبل حایرا
***/***
ابنی طایح علوطیه اشلون وذرته السیوف
ریت لا انظر الحاله او ریت لا عینی تشوف
نایم اعله الغبرا جاسم بالدمه امحنه الچفوف
بعد ماکمل شبابه بدر صاطع ناظرا
******/*/*
گوم انهض یاولیدی آنه امک بالدرب
صوت منک ما یجینی بین اجناب او غرب
بس صهیل الخیل یصهل والسیوف البلحرب
ظنی اشوف احذالک اهما الخیل جسمک حافرا
******//**
الخیل سحگت جسمک او راسک الصارم هشمه
ریت ابدا ما اشوفک ربی بالینی ابعمه
همل دمعی من جفونی علوجن سال ابدمه
هاذه مو مطلوب یبنی اتنام عالقبرا ترا
****/***/*
یابدر آنه الاجیتک حرت مامنک اثر
احس مظلمه الدنیه غاب نورک یاگمر
گوم شوف اشصار بیه یاولد محنی الظهر
باحثه ابین الاعادی والجثث فوگ الثرا
***/*//***
باحثه او ماشفت وجهک رایح انته ابیا کتر
آنه من ضیم العلیه ابفگدتک جانی العسر
گلت من ردیت یبنی راح اطشلک شذر
لاچن الهلیوم یبنی گاعده او متنطرا
***/*/*/***
الشاعر حاتم خلیل العبادی
- ۹۶/۰۷/۰۲